Dua Ve Münacat

Dua ve Münacat

• Dua; kulun derdini bildirmesi değil, o derdin dermanının Allah olduğunu bilmesinin ifadesidir.
• Sevmeyen insan dua edemez.
• Allah kabul etmeyeceği duayı kulunun kalbine ilham etmez diline vermez.
• Dua düşünceni kıblesine koymak içindir.
• Dua doğru bilgilerin ardısıra Rabbine karşı sıralanmasıyla tefekkürünü, teslimiyetini, aklını ve tasavvurunu kıblesine koymaktır.
• Kaldır elini hemen, dimağ doğruları düşünmeye otomatik başlar.
• Çünki dua bedenden sıyrılmaktır. Dua etmek namaz kılmaktan zordur.
• Bedensel ahvalden kalb ve ruhun derece-i hayatına girme fırsatını sana verir dua..
• Dua etmeye başladıkça ruh bedene hakim olmaya başlar.
• Neleri Rabbine söylemişsen hemen enerjiye dönüşür, istemek cevabtır..
• Münacatta kusuru deruhte etmek, üzerine almak vardır. Dua da istek vardır.
• Münacat zemindir, üzerine bina duadır.
• Dua daha latiftir, ondan münacat daha latiftir, ondan da ümmeti ümmeti demek daha latiftir.
• Münacatta şahsi birşey isteme yok, zatına bedenine ait değil, ruhuna dinine ait şeyler istiyor.
• Duanın hususi olan hali münacattır.
• Duada istediğimizi buluyoruz, münacatta ise necat buluyoruz.
• Dua mülk, münacat melekuttur.
• Münacatta kullukla ubudiyet var, ulaşma var, teslim var.
• Dua da ibadet var, istek var, ubudiyetin sırrı vardır.
• Münacatın sonunda miracı vardır.
• Dua suret, Münacat sima gibidir.
• Münacatta Rabbini tanımlama, tavsif var, kendini ifade etme var, ubudiyet ve kulluk zemini kurmak vardır.
• Duanın içinde münacat vardır.